Samen tuinieren

Het is fijn om in de tuin te zijn. Je bent buiten, je bent bezig, je lost op en er is alleen maar zand en groen en heerlijke, aardse geuren. Er is alleen maar wieden, er is alleen maar heuvel ophogen, en na een uur of wat vind je jezelf terug, moe, voldaan, en heerlijk ontspannen.
En al dat werk om de juiste voorwaarden voor onze gewassen te scheppen doet zomaar vanzelf de gewassen groeien. Dat doen ze zomaar op eigen kracht. En dat is dan allemaal eetbaar. Je kunt er van leven.

Het is anders, maar minstens zo fijn om sámen in de tuin bezig te zijn. Je bent met je eigen dingen bezig, maar tussendoor heb je het over van alles dat er bij je op komt, en na zo'n gesprekje verdwijnt ieder weer in de eigen bezigheden, maar er is het bewustzijn van de ander, net zo verloren in groei en bloei als jijzelf, maar toch samen.
Wat doen we:
we wieden, we verhogen heuvel 3, we scheppen enigszins verdiepte paden rondom de heuvels, we planten nog de laatste jonge zaailingen.

Waldo maait met zijn bush knife het gras en waant zich half weer terug op Irian Jaya.

Waldo kwam begin juli langs met zijn bush knife en maaide gras langs het hek. Op Irian Jaya, waar hij jarenlang woonde, werd het gras twee keer per dag met een bush knife gemaaid! Zo hard groeit het niet bij ons, maar de vooruitgang is goed te zien.

Onderaan de binnenkant van heuvel 1 heeft de salie het goed naar zijn zin. De tomatenplantjes doen het ook goed.

Er zitten al kleine tomaatjes aan!

Yeah! De courgette bloeit al!

Heuvel 3 nog verder opgehoogd met zand uit het verdiepte pad rondom heuvel 3.

Opnieuw de westkop van heuvel 1. Alweer groener!

Pompoen mag op heuvel 3 zijn gang gaan.

De zonnebloemen en de mais die op 19 mei was gezaaid krijgt al vorm.

Een paar dagen later kwam ook Toot helpen op de tuin.

Toot wiedt heuvel 2 en plant de jonge zaailingen van Nieuw-Zeelandse spinazie (het kleine, al ietwat geel geworden plantje links op de voorgrond).

Corrie kreeg hulp van haar dochter (links op de foto). Rechts staat Morgan de rucolablaadjes te scheiden van de rucola-bloemetjes.

Nog klein, maar duidelijk herkenbaar als een groene courgette.

En hier is gele courgette.

Komkommerkruid links, tomaat en snijbiet midden op heuvel 1.

Aardappel doet het goed op heuvel 1. Snijbiet groeit als kool.

De tomaatjes worden groter...

Het groeit, het groeit!

Dankzij de vele regen groeit alles voorspoedig.
Op 27 juni toog ik weer vol verwachting naar de tuin. Hoe zou alles erbij staan?

De binnenkant van heuvel 1. De tomatenplantjes doen het goed. Bovenop rode snijbiet. Kan al bijna geoogst worden!

De westkop van heuvel 1. 

Op de voorgrond, onderaan de heuvel, de goudsbloemen die ik van mijn vader had gekregen. Daarachter staan planten die we een tijd voor artisjokken hadden aangezien. Jonge plantjes kunnen zich lange tijd incognito houden, omdat ze allemaal kleine plantjes met kleine groene blaadjes zijn. We moesten dus blind varen op de etiketten die Morgan op de potten met zaailingen had geplakt. Dat ging prima, maar bij deze was het om onduidelijke redenen mis gegaan. Dankzij de ervaring van Corrie leerden we dat dit helemaal geen artisjokken waren, maar komkommerkruid. Je kunt komkommerkruid eten in de sla, of de bloemetjes gebruiken (en eten) als garnering. Na een moment van ontgoocheling waren we achteraf heel blij met het komkommerkruid. Niet alleen is het prachtig om te zien, maar het trok een leger van zoemers aan, zoals dikke hommels en bijen. Deze dragen bij aan de door ons nagestreefde biodiversiteit. En al die zoemers doen ook de bloemetjes aan die bij onze andere eetbare gewassen horen. Nooit weg!

Links en rechts het komkommerkruid, dat hier al begint te bloeien.

Bovenop heuvel 1 groeien rode en witte snijbiet en kolen.

Aan de noordkant van heuvel 1 groeit munt. Daarvoor korenbloemen die ik van mijn vader kreeg.

Links korenbloem, rechts daarvan spontaan opgekomen en welkom geheten aardappel!

Heuvel 2 met op de voorgrond rucola, die al begint te bloeien. Daarachter sla en nog meer rucola. Bieten en uien staan er ook, maar zijn minder goed zichtbaar.

Overzicht: links/midden een nog kale heuvel 3, rechts midden heuvel 2 en heuvel 1.

Rode kool, pastinaak, sla, rucola, biet op heuvel 2

Pastinaakje ziet er veelbelovend uit. Een moestuin zit vol met nog ingepakte kadootjes!

Courgettes en pompoenen komen ook op gang.

Zeekool

Nog een overzichtsfoto. Links is de vijver in wording zichtbaar. Daarachter heuvel 2 , daarachter heuvel 3 en daarachter de moestuin van Corrie en Roel.

Heuvel 3 bijna klaar om mee te doen

Andere bezigheden hielden mij af van verslag doen van ons permacultuurproject. Maar er is veel gebeurd!

Om de achterstand zo snel mogelijk in te lopen, zullen de komende berichten vooral uit foto's bestaan met enkele bijschriften.

Heuvel 3 is na de invulling die Fleur en ik eraan hadden gegeven, verder opgevuld en afgewerkt door Morgan en zijn stiefzoon Manu.
Bij hun bezoek aan de tuin op 15 juni (dus alweer twee maanden geleden!) maakten zij de volgende foto's:

Dit is heuvel 1. Links is nog een stukje van de vijver in wording te zien.

Heuvel 2 op de voorgrond, met jonge aanplant, en daarachter heuvel 1.

Kleinere takken bovenop de grotere stammen die Fleur en ik er in hebben gelegd.

Manu zwaait vervaarlijk met de hooivork, maar het gras in de heuvel  zal straks vocht vasthouden en voedsel voor de plantjes produceren.

Toegedekt, heuvel 3 is klaar om planten te ontvangen!

Overzichtsfoto met heuvel 3, 2 en 1. Op de voorgrond de rabarber van Corrie.